Een nieuwe uitdaging!
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
08 Mei 2006 | Zambia, Lusaka
Hallo allemaal,
(dit berichtje heb ik voor het weekend geschreven en nu kan ik het eindelijk versturen)
Eindelijk dan weer eens een berichtje van mijn kant. Ik zat in de bush zonder internet, dus jullie snappen het wel he... ? Maar nu ben ik terug in de bewoonde wereld. Dit wordt vast een hele lange mail, dus als je geen tijd hebt, of niet geinteresseerd bent, dan kun je beter hier stoppen
Internet was me beloofd op de lodge na pasen. Nu zijn we al een paar weken verder en er is nog niets geregeld. Ik ben er zelf mee bezig geweest, maar dat heeft niets uitgemaakt. De telefoonmaatschappij, Zamtel bellen. Langsgaan, praten. Ik moet nog een formulier invullen. Prima, geef maar mee. Sorry, die hebben we niet meer. We brengen ze vanmiddag. Tuurlijk brengen ze dat niet, dus wij weer heen. Formulier ingevuld, geld betaald en nu zou het zo geregeld zijn. Mmm. Beloftes van niets, een hoop gebel, maar nog steeds niets... snik.
Ik zit nu in ‘mijn’ lodge in Mfuwe, South Luangwa Nationaal Park, Zambia. Het is een lodge met 7 huisjes, chalets, met elk 2 kamers. Dus er kunnen 28 mensen slapen. En dan hebben we nog een woonhuis met nog eens 3 kamers, voor nog eens 6 mensen. In het woonhuis is de keuken en een televisie met DSTV, dus ik kan gewoon het NOS journaal zien om 20.35 uur. Op het moment wordt er nog veel gebouwd. Het restaurant, de keuken, de bar en bestrating rondom het zwembad. Ja, een zwembad, ik heb hem van de week uitgeprobeerd en ik moet zeggen, erg lekker! En iedereen zegt dat het hier heet word, dus ik zal het hard nodig hebben... Als ik niet alleen maar aan het werk ben. Ik ben nu namelijk de manager van deze plek.
Ik zit hier nu sinds zondag 30 april en zondag 7 mei vlieg ik terug naar Lusaka. De lodge is al in gebruik, maar het was nog lang niet in orde volgens Saskia maatstaven. Geen decoratie, niets in de kamers, wc’s zonder wc bril, bedden die scheef staan, gebruikte zeepjes die gewoon bij de douche liggen enz. Dus ik heb eerst de kamermeisjes/ schoonmakers eens goed voorgedaan wat ik wil hebben, en hoe. Ik kan ze niets kwalijk nemen, want sommige van hun wonen in een modderhut, zijn niet naar school geweest, hebben geen eens een wc en een bed, dus hoe kunnen ze weten hoe wij westerse mensen een kamer willen hebben??
Het moeilijkste vind ik dat de mensen langzaam zijn. En niets doen. En dan wel klagen dat de werkdagen zo lang zijn. Tja... Sommige mensen werken ook echt te lang, maar ja, er komen tot nu toe maar 2x in de week piloten bij ons slapen. Dus de rest van de tijd.... daar zullen we het maar niet over hebben. Bovendien, al zijn ze niet aan het werk, dan lopen ze nog rond, want de meeste mensen wonen en werken hier. We hebben een prachtige boom die veel schaduw geeft, dus daar kun je altijd iedereen terugvinden.
Ook wordt er lunch gekookt voor het personeel. 1 van de dames doet dat. Maar tot mijn verbazing duurt dat de hele morgen. Ze begint rond 10 uur en rond 14.00 uur is het eten dan eens klaar, dan moet er gegeten worden en opgeruimd worden. Dus ik heb gevraagd waarom dat zo lang duurt. We eten bonen was het antwoord en dat duurt 3uur. Dus de hele 3 uur zit er iemand naast de pot om te kijken of het goed gaat???
Kortom, er is dus genoeg te doen voor me. Ik zelf maak ook lange dagen. Nu ik hier eenmaal ben, ga je gewoon door.
Maar wat heb ik de rest van de tijd gedaan? Ik heb lekker bij mijn vriendinnetje Geke gelogeerd. Erg gezellig was dat. Samen koken, lekker kletsen, hier en daar heen. En het mooie was, 1 van haar huisgenoten was er steeds niet, dus ik had ook nog een eigen kamer! En er komt daar een dame langs die de afwas doet, je bed opmaakt, een man komt langs om de was te doen. Ideaal!
Ik heb ook nog een ruime week een hotel training gehad op een hotelschool. De mensen snapten daar niet dat ik gewoon effe gauw wat basis dingen wilde leren. En dat mij dat zou lukken in 8 dagen. Daar heb je toch minstens een maand voor nodig als het niet een heel jaar kan zijn!? De eerste vraag die een afdeling aan mij vroeg was, hoeveel dagen blijf je hier? En dan zei ik, vandaag. En dan zeiden zij, maar dat kan helemaal niet, dat is veel te kort. Mijn antwoord was steevast, begin maar met uitleggen, dan zien we wel. En met een paar uur waren ze dan klaar...
Voor school had ik trouwens een prive chauffeur, erg handig. ’s Ochtends haalde hij me op en ’s middags bracht hij me weer thuis. Nu rij ik zelf in een safari auto, een verlengde toyota, erg stoer. Soms een beetje moeilijk, want het gras is lang en groeit over de weg heen, en soms is de weg daardoor erg smal en met al die bochten kan ik niet zien of er auto’s tegemoet komen. Nog even wennen dus.
Maar goed, hoe ben ik hier nu weer in verzeild geraakt? Het loopt altijd anders dan geplant, dus zo ook dit uitstapje. Maar ik heb gewoon geluk gehad. Mr en Mrs Mataka zijn rijke Zambianen en ze hebben lodge opgezet. En die lodge mag ik nu voor hun runnen. In het begin was het wel even een teleurstelling voor mij, omdat ik me andere plaatjes voorhou bij een lodge, maar het gaat wel echt heel mooi worden, dus nu ben ik positief. Het is wel gek om nu ineens met mensen om te gaan die zo rijk zijn, van alles doen en kopen. Maar ook wel errugh gemakkelijk. Dus ik zie het wel.
Donderdag 11 mei kom ik weer thuis. En ijn volgende ticket is alweer geboekt, 31 mei vlieg ik terug naar Lusaka tot ergens begin volgend jaar.
Mijn telefoonnummer in Zambia is 00260-99492689. De website is nog niet af, maar die geef ik tzt absoluut door!
Groetjes Saskia
(dit berichtje heb ik voor het weekend geschreven en nu kan ik het eindelijk versturen)
Eindelijk dan weer eens een berichtje van mijn kant. Ik zat in de bush zonder internet, dus jullie snappen het wel he... ? Maar nu ben ik terug in de bewoonde wereld. Dit wordt vast een hele lange mail, dus als je geen tijd hebt, of niet geinteresseerd bent, dan kun je beter hier stoppen
Internet was me beloofd op de lodge na pasen. Nu zijn we al een paar weken verder en er is nog niets geregeld. Ik ben er zelf mee bezig geweest, maar dat heeft niets uitgemaakt. De telefoonmaatschappij, Zamtel bellen. Langsgaan, praten. Ik moet nog een formulier invullen. Prima, geef maar mee. Sorry, die hebben we niet meer. We brengen ze vanmiddag. Tuurlijk brengen ze dat niet, dus wij weer heen. Formulier ingevuld, geld betaald en nu zou het zo geregeld zijn. Mmm. Beloftes van niets, een hoop gebel, maar nog steeds niets... snik.
Ik zit nu in ‘mijn’ lodge in Mfuwe, South Luangwa Nationaal Park, Zambia. Het is een lodge met 7 huisjes, chalets, met elk 2 kamers. Dus er kunnen 28 mensen slapen. En dan hebben we nog een woonhuis met nog eens 3 kamers, voor nog eens 6 mensen. In het woonhuis is de keuken en een televisie met DSTV, dus ik kan gewoon het NOS journaal zien om 20.35 uur. Op het moment wordt er nog veel gebouwd. Het restaurant, de keuken, de bar en bestrating rondom het zwembad. Ja, een zwembad, ik heb hem van de week uitgeprobeerd en ik moet zeggen, erg lekker! En iedereen zegt dat het hier heet word, dus ik zal het hard nodig hebben... Als ik niet alleen maar aan het werk ben. Ik ben nu namelijk de manager van deze plek.
Ik zit hier nu sinds zondag 30 april en zondag 7 mei vlieg ik terug naar Lusaka. De lodge is al in gebruik, maar het was nog lang niet in orde volgens Saskia maatstaven. Geen decoratie, niets in de kamers, wc’s zonder wc bril, bedden die scheef staan, gebruikte zeepjes die gewoon bij de douche liggen enz. Dus ik heb eerst de kamermeisjes/ schoonmakers eens goed voorgedaan wat ik wil hebben, en hoe. Ik kan ze niets kwalijk nemen, want sommige van hun wonen in een modderhut, zijn niet naar school geweest, hebben geen eens een wc en een bed, dus hoe kunnen ze weten hoe wij westerse mensen een kamer willen hebben??
Het moeilijkste vind ik dat de mensen langzaam zijn. En niets doen. En dan wel klagen dat de werkdagen zo lang zijn. Tja... Sommige mensen werken ook echt te lang, maar ja, er komen tot nu toe maar 2x in de week piloten bij ons slapen. Dus de rest van de tijd.... daar zullen we het maar niet over hebben. Bovendien, al zijn ze niet aan het werk, dan lopen ze nog rond, want de meeste mensen wonen en werken hier. We hebben een prachtige boom die veel schaduw geeft, dus daar kun je altijd iedereen terugvinden.
Ook wordt er lunch gekookt voor het personeel. 1 van de dames doet dat. Maar tot mijn verbazing duurt dat de hele morgen. Ze begint rond 10 uur en rond 14.00 uur is het eten dan eens klaar, dan moet er gegeten worden en opgeruimd worden. Dus ik heb gevraagd waarom dat zo lang duurt. We eten bonen was het antwoord en dat duurt 3uur. Dus de hele 3 uur zit er iemand naast de pot om te kijken of het goed gaat???
Kortom, er is dus genoeg te doen voor me. Ik zelf maak ook lange dagen. Nu ik hier eenmaal ben, ga je gewoon door.
Maar wat heb ik de rest van de tijd gedaan? Ik heb lekker bij mijn vriendinnetje Geke gelogeerd. Erg gezellig was dat. Samen koken, lekker kletsen, hier en daar heen. En het mooie was, 1 van haar huisgenoten was er steeds niet, dus ik had ook nog een eigen kamer! En er komt daar een dame langs die de afwas doet, je bed opmaakt, een man komt langs om de was te doen. Ideaal!
Ik heb ook nog een ruime week een hotel training gehad op een hotelschool. De mensen snapten daar niet dat ik gewoon effe gauw wat basis dingen wilde leren. En dat mij dat zou lukken in 8 dagen. Daar heb je toch minstens een maand voor nodig als het niet een heel jaar kan zijn!? De eerste vraag die een afdeling aan mij vroeg was, hoeveel dagen blijf je hier? En dan zei ik, vandaag. En dan zeiden zij, maar dat kan helemaal niet, dat is veel te kort. Mijn antwoord was steevast, begin maar met uitleggen, dan zien we wel. En met een paar uur waren ze dan klaar...
Voor school had ik trouwens een prive chauffeur, erg handig. ’s Ochtends haalde hij me op en ’s middags bracht hij me weer thuis. Nu rij ik zelf in een safari auto, een verlengde toyota, erg stoer. Soms een beetje moeilijk, want het gras is lang en groeit over de weg heen, en soms is de weg daardoor erg smal en met al die bochten kan ik niet zien of er auto’s tegemoet komen. Nog even wennen dus.
Maar goed, hoe ben ik hier nu weer in verzeild geraakt? Het loopt altijd anders dan geplant, dus zo ook dit uitstapje. Maar ik heb gewoon geluk gehad. Mr en Mrs Mataka zijn rijke Zambianen en ze hebben lodge opgezet. En die lodge mag ik nu voor hun runnen. In het begin was het wel even een teleurstelling voor mij, omdat ik me andere plaatjes voorhou bij een lodge, maar het gaat wel echt heel mooi worden, dus nu ben ik positief. Het is wel gek om nu ineens met mensen om te gaan die zo rijk zijn, van alles doen en kopen. Maar ook wel errugh gemakkelijk. Dus ik zie het wel.
Donderdag 11 mei kom ik weer thuis. En ijn volgende ticket is alweer geboekt, 31 mei vlieg ik terug naar Lusaka tot ergens begin volgend jaar.
Mijn telefoonnummer in Zambia is 00260-99492689. De website is nog niet af, maar die geef ik tzt absoluut door!
Groetjes Saskia
-
08 Mei 2006 - 08:52
Mam Pap:
geweldig voor je leuk dat het allemaal de positieve kant opgaat. Veel succes. Tot donderdag -
08 Mei 2006 - 08:53
Mam Pap:
geweldig voor je leuk dat het allemaal de positieve kant opgaat. Veel succes. Tot donderdag -
08 Mei 2006 - 10:06
Judith:
Hé Sas,
Zo te horen komt het allemaal goed, en ook met jou. Tot donderdag!
x
ps pap en mam vonden 1x niet genoeg zeker... -
08 Mei 2006 - 15:00
Cora:
Hai lieverd,
Het klinkt allemaal erg goed. Ja, die mentaliteit van de mensen daar is en blijft nou eenmaal totaal anders dan die van ons. Wel cool dat je alles zo rap leert wat zij in een veel langere periode leren. Niet helemaal vreemd dat ze een "blanke" als manager willen hebben. We hebben af en toe een hectisch leventje hier, maar dat werpt elders weer zijn vruchten af. Geniet....!! en tot snel.
Dikke kus Cora -
09 Mei 2006 - 19:46
Marije Cornelissen:
Hoi Saskia,
het gaat ook altijd goed met je zo te lezen! Gelukkig maar dat je het zo naar je zin hebt. Hier in Nederland gaat het gewoon door... Het begint eindelijk een beetje zomers te worden. Het bevalt Jarno en mij nog steeds goed in diemen. Het was in het begin allemaal wel wennen, maar inmiddels zitten we er alweer een jaar.
Ben trouwens alweer bijna 3 maanden aan het werk bij m'n nieuwe baas. Zoals ik je misschien al heb laten weten werk ik bij een hypotheek advies kantoor in Diemen, dus lekker dichtbij huis. Ik ondersteun de hypotheekadviseurs. Heb leuke collega's, maar het werk is erg administratief. Ze zouden graag willen dat ik hypotheekadviseur zou willen worden, maar ben daar nog niet helemaal over uit. Het is best financieel allemaal. Het leuke ervan is wel dat je mensen kunt helpen met een hypotheek, dus ook een adviserende rol kan spelen. Het bedrijf "Van de Steege" heeft ook makelaarskantoren. Ik zit nu te kijken of ik misschien verder die kant op wil. Het komt allemaal wel goed...
Jarno en ik hebben een nieuwe zeilboot gekocht. Hij is net even groter dan de vorige. Een zeilboot van bijna 10 meter. Je kunt er met 5 personen op slapen. Apart een wc, keukentje met wasbakje en gasfornuis. Verder een bank die je kan uitklappen tot een 2 persoonsbed en voorin een 2persoonsbed in het puntje. Er moet nog wel iets aan gedaan worden, maar met pinksteren hopen we er een weekendje mee weg te kunnen.
Goed, jij veel plezier daar.
Groetjes,
marije
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
